اینکوترمز (Incoterms) اصطلاحی است که در تجارت بین‌الملل کاربرد فراوانی دارد و به‌احتمال زیاد این واژه زیاد به گوشتان خورده باشد. در این مقاله، قصد داریم به بررسی و تبیین مفاهیم اینکوترمز به زبان ساده بپردازیم. اصطلاحات اینکوترمز در فرایندهای تجارت بین‌المللی اهمیت بالایی دارند و درک صحیح این مسائل برای تاجران و معامله‌گران، بسیار حیاتی است.
اين مفهوم برای اولین‌بار، در سال 1936 میلادی تعریف شد ولی طی این سال‌ها دست‌خوش تغییرات زیادی شد. مانند تمام قوانین و شرایط تجاری که با گذر زمان تغییر می‌کنند. بنابراین، به عنوان یک تاجر یا بازرگان، اطلاعات به‌روز و آگاهی از تحولات این حوزه برای شما بسیار حیاتی است. این دانش به شما کمک می‌کند تا از روش‌های مختلف آگاه باشید وبتوانید بهترین تصمیم را برای کسب و کار خود بگیرید. در ادامه این مقاله با دریچه تجارت همراه باشید تا به‌طور کامل با این مفهوم آشنا شوید.
اینکوترمز چیست؟
اینکوترمز(incoterms: International Commercial Terms)، قوانینی را شامل می‌شود که فروشنده و خریدار در معاملات بین‌المللی باید به آنها پایبند باشند. درواقع مجموعه‌ای از اصطلاحات است که اتاق بازرگانی بین‌المللی (ICC) آنها را تدوین کرده است و برای تعیین مسئولیت‌ها و وظایف دو طرف معامله استفاده می‌شود.
اصطلاحات مذکور درواقع قوانین تجارت بین‌المللی و تعریف‌های مختلفی برای انتقال هزینه‌ها و ریسک‌های مرتبط با حمل و نقل کالاها ارائه می‌دهد. این قوانین، شرایط و مسئولیت‌های هر طرف را در هر مرحله از حمل و نقل کالاها تعیین می‌کنند و به توافق و اعتبار قراردادهای تجاری کمک می‌کنند.
هر یک از اینکوترمزها مخصوص یک نوع خاص از حمل و نقل هستند، مانند:
- حمل و نقل دریایی
- حمل و نقل هوایی
- حمل و نقل جاده‌ای
- حمل و نقل ریلی
قوانین اینکوترمز به معامله‌گران این اطمینان را می‌دهد که تمامی موارد طی خرید و فروش فراتر از مرزها، به‌درستی پیش می‌رود. اتاق بازرگانی بین‌المللی اینکوترمزها را در سال 2020 به‌روز کرد که همچنان در سال 2024 نیز از همان موارد پیروی می‌شود.
اهمیت اینکوترمز در تجارت
مقررات اینکوترمز، دستور مشخصی را برای حمل و نقل کالاها و تعهدات فروشنده و خریدار تعیین می‌کند. با استفاده از ترم‌های تحویل، ابهامات در قراردادها و تفاوت‌های فرهنگی و حقوقی بین کشورها کاهش می‌یابد. این قواعد به فروشندگان و خریداران کمک می‌کند تا مسئولیت‌های حمل و نقل، بیمه، گمرک‌ها و سند‌نویسی را به دقت مشخص کنند. همچنین این امر از ابهاماتی که ممکن است در زمان انجام معاملات بین‌المللی پیش بیاید، جلوگیری می‌کند.
قوانین تعریف شده، استانداردهای دقیقی را در خصوص تعهدات فروشنده و خریدار برای موارد مذکور در ادامه تعریف می‌کنند:
- حمل و نقل کالاها
- مسائل مربوط به گمرک‌ها
- بیمه
- مسئولیت‌های حمل و نقل
- سند‌نویسی
تعریف این تبصره‌ها، از ابهامات در قراردادها جلوگیری می‌کنند و به فروشندگان و خریداران کمک می‌کنند تا این موضوعات را به دقت مشخص و تنظیم کنند. به این ترتیب، استفاده از اینکوترمزها به تسهیل تجارت بین‌المللی و افزایش اعتماد در معاملات تجاری کمک می‌کند.
انتشار قوانین اینکوترمز، برعهده چه کسانی است؟
اتاق بازرگانی بین‌المللی (International Chamber of Commerce) قوانین اینکوترمز را تعیین و منتشر می‌کند. این استانداردها به عنوان قوانین جهانی مربوط به حمل و نقل بین‌المللی و معاملات تجاری شناخته می‌شوند. تاجران و بازرگانان در بیشتر قراردادهای بین‌المللی خود از آنها استفاده می‌شوند.
اتاق بازرگانی بین‌المللی (ICC) سازمانی است که در سال 1919 تأسیس شد. هدف اصلی این اتاق بازرگانی، ترویج تجارت جهانی و ارتقاء همکاری‌های تجاری بین کشورها است. این سازمان، به عنوان یک نهاد بین‌المللی، قوانین و استانداردهای مربوط به تجارت بین‌المللی را تعیین می‌کند و نقش مهمی در تسهیل معاملات بین‌المللی و حل اختلافات تجاری دارد.
سازمان ICC به‌طور مستقیم روی مقررات اینکوترمز نظارت دارد. اتاق بازرگانی توجه و تلاش زیادی را برای ترویج و آسان‌سازی معاملات تجاری بین‌المللی به کار می‌گیرد. درواقع از این مقررات، به‌عنوان ابزارهای پیش‌برنده این هدف استفاده می‌شوند.
مسئولیت ها و تعهدات در قواعد و قوانین اینکوترمز
ترم‌های معین، وظایف و تعهدات خریداران و فروشندگان در معاملات تجاری بین‌المللی را تعریف می‌کنند، قرارداد اینکوترمز، مجموعه وظایف دو طرف معامله را مشخص می‌کند؛ در ادامه به توضیح موارد این موضوع پرداخته‌ایم:
نقطه تحویل (Point of delivery)
این مورد مربوط به ترم تحویل است. مسئولیت‌های تحویل دادن محصول توسط فروشنده و تحویل گرفتن آن توسط خریدار را مشخص می‌کند.
هزینه‌های حمل و نقل (Transportation costs)
این مورد مشخص می‌کند که در بخش‌های مختلف، پرداخت هزینه‌های حمل و نقل بر عهده کدام طرف است.
تشریفات ورود و صدور (Export and import formalities)
در این‌بخش مشخص می‌شود که انجام دادن تشریفات ورود و صدور بر عهده کدام‌یک از دو طرف است.
هزینه بیمه (Insurance cost)
تمام مسئولیت‌های مرتبط با بیمه در این بخش مشخص می‌شوند.
در ادامه، با یک نمودار، هزینه‌های کلی یک معامله بین‌المللی را مشخص کرده‌ایم:
اصطلاحات اینکوترمز
حال که به‌طور کلی متوجه شدیم اینکوترمز چیست، سراغ اصطلاحات رایجی می‌رویم که ممکن است در این حوزه بشنوید اما معنای آنها را ندانید، در ادامه این موارد توضیح داده شده‌اند:
- Delivery: دلیوری به این معنا است که ریسک آسیب دیدن یا از بین رفتن کالا، از فروشنده به خریدار انتقال پیدا می‌کند.
- Arrival: این اصطلاح در ترم تحویل به‌معنای نقطه‌ای است که در آن طبق توافق طرفین هزینه‌های حمل را پرداخت می‌کنند.
- Carrier: فردی است که طبق قرارداد، مسئولیت حمل و نقل را از راه‌ها مختلف (قطار، جاده، هوا، دریا و… ) به‌عهده دارد.
- Freight Forwarder: شرکتی است که باربری کالا را بر عهده می‌گیرد یا در بخشی از آن شریک می‌شود.
- Terminal: این اصطلاح شامل هر مکان سرپوشیده یا باز می‌شود؛ مانند انبار، پارکینگ، گاراژ کانتینر یا ترمینال بار جاده‌ای، ریلی و جاده‌ای.
- To clear for export: این عبارت مفهوم دریافت کردن گواهی ترخیص صادرات و مجوزهای قانونی کالا را می‌رساند.
- Risk: به مشخص شدن این مهم که مسئولیت ریسک، بر عهده کدام طرف قرارداد است، Risk می‌گویند.
- Cost: مربوط به موضوع هزینه‌ها می‌شود، به این معنا که هزینه هر کدام از مراحل بر عهده چه کسی است.
- Responsibility: این قوانین به خوبی مشخص می‌کنند که هر طرف قرارداد چه مسئولیت‌هایی بر عهده دارد تا تقسیم وظایف به درستی انجام شود، این عبارت نیز همین مفهوم را می‌رساند.
مزایای قواعد اینکوترمز
قواعد تعریف شده، با اهداف مشخصی مقرر شده‌اند. این قوانین به معاملات بین‌المللی نظم می‌دهند. علاوه بر این مزایای دیگری نیز دارند که در ادامه به تفصیل گفته شده‌اند:
- وضوح در تعیین مسئولیت‌ها: این قوانین، به خوبی مشخص می‌کنند که هر طرف قرارداد چه مسئولیت‌هایی را بر عهده دارد، این امر باعث کاهش ابهامات و مسائل قانونی می‌شود.
- افزایش اعتماد: استفاده از این مقررات، باعث افزایش اعتماد میان دو طرف معامله می‌شود، زیرا هر کدام از آنها می‌دانند که موظف به انجام چه کارهایی هستند.
- کاهش ریسک‌ها: قوانین اینکوترمز باعث کاهش ریسک‌های مربوط به حمل و نقل و تحویل کالا می‌شوند، زیرا این قواعد شرایط دقیقی را برای انتقال مالکیت و ریسک‌ها مشخص می‌کنند.
- سهولت در مذاکره: مشخص بودن همه موارد معامله در اینکوترمز، مذاکرات دو طرف با یکدیگر را آسان کرده است.
به طور کلی، این قانون‌ها باعث شفافیت و آسانی در معاملات تجاری بین‌المللی می‌شوند و به هر طرف امکان اعتماد و کاهش ریسک را می‌دهد.
معایب اینکوترمز
درست است که بهره‌گیری از ترم‌های اینکوترم امری واجب است؛ اما باید به محدودیت‌ها و معایب آن نیز اشاره کرد. با دانستن این موارد، در رابطه با آن‌چه پیش رو دارید، آگاه هستید. در ادامه به این معایب اشاره کرده‌ایم:
- به مبلغ پرداخت شده و روش‌های پرداخت مورد استفاده در معامله اشاره‌ای نمی‌کند.
- از قوانین رسمی و اجباری، صرف نظر نمی‌کند.
- به نوع مالکیت اشاره‌ای نمی‌کند.
- از اصطلاحات نمی‌توانید به جای قرارداد رسمی بین دو طرف استفاده کنید.
- به جز گروه C، مسئولیت بیمه کالا در هیچ‌‌کدام از اصطلاحات تعیین شده، مشخص نشده است. به‌همین دلیل، دو طرف قرارداد لازم است به صورت جداگانه به این موضوع بپردازند.
دسته بندی قوانین اینکوترمز برای انواع روش‌های حمل
اینکوترمز، برای روش‌های حمل قوانینی دارد که به دو دسته تقسیم می‌شوند. دسته بندی قوانین اینکوترمز به شرح زیر است:
اینکوترمز حمل و نقل عمومی
این ترمها، شرایط و مقرراتی هستند که، برای مواردی چون جاده، مسیر ریلی، هوایی و یا ترکیبی تعریف شده‌اند. موارد زیر ترم‌های مربوط به حمل و نقل عمومی هستند:
- EXW
- FCA
- CPT
- CIP
- DAP
- DPU
- DDP
اینکوترمز حمل و نقل دریایی
در مقابل مورد بالا، اتاق بازرگانی، این قانون را تنها برای حمل و نقل‌هایی تعریف کرده است که از طریق دریا صورت می‌گیرند. این دسته شامل اینکوترمزهای زیر می‌شود:
- FAS
- FOB
- CFR
- CIF
انواع قواعد اینکوترمز طبق نحوه ارسال و پرداخت هزینه حمل
قواعد اینکوترمز به زبان ساده بر اساس شیوه ارسال و پرداخت هزینه کالا، انواعی دارد که به‌شرح زیر هستند:
اینکوترمز گروه f
با توجه به این توافق، فروشنده مسئولیت حمل و نقل کالا را تا محل بارگیری بر عهده دارد، اما پس از آن، هزینه‌های حمل و نقل و بیمه تحویل کالا به خریدار منتقل می‌شود. به عبارت دیگر، تا رسیدن کالا به محل بارگیری فروشنده، نقش فعال در ارسال آن دارد.
اینکوترمز گروه d
طبق اینکوترمز گروه d، فروشنده مسئول حمل و نقل کالا از محل تولید یا انبار خود تا مقصد نهایی است. این قرارداد شامل هزینه‌های مربوط به حمل و نقل و بیمه کالا به مقصد نهایی می‌شود. فروشنده باید کالا را تا مقصد نهایی حمل کند همچنین هرگونه خسارت یا ضرر در طول مسیر تا زمان تحویل به‌عهده او است. در این توافق تنها مسئولیت خریدار، تخلیه کالا در مقصد است.
اینکوترمز گروه c
توافقی بین فروشنده و خریدار است که طبق آن، فروشنده مسئول حمل و نقل کالا از نقطه تعیین شده تا بندر یا محل تحویل است. در این نوع، هزینه حمل و نقل تا محل تحویل را فروشنده پرداخت می‌کند. از آن نقطه به بعد، این مسئولیت‌ها برعهده خریدار است.
اینکوترمز گروه e
اینکوترمز گروه e یا EWX (Ex Work)، نوعی توافق بین فروشنده و خریدار است که طبق آن، فروشنده مسئول حمل و نقل کالا از محل تولید یا انبار تا مقصد نهایی است، اما هزینه حمل و نقل و هرگونه بیمه توسط خریدار پرداخت می‌شود. در این نوع، فروشنده، تنها مسئولیت ارسال کالا را بر عهده دارد.
این گروه‌ها، ترم‌هایی را شامل می‌شوند که شناخت آنها از اصلی مهم در انجام معاملات است. در ادامه به‌طور دقیق، به توضیح هرکدام از اینکوترمزها پرداخته‌ایم.
اینکوترمز DAF
اینکوترمز DAF مخففDelivered At Frontier به معنای تحویل در مرز است. طبق این شرایط، فروشنده مسئولیت حمل و نقل کالا و پرداخت هزینه‌ها را تا مرز مقصد می‌پذیرد. پس از رسیدن به مرز، مسئولیت‌های حمل و نقل و هزینه‌های مرتبط با واردات کالا به‌عهده خریدار است. این شرایط برای حمل و نقل کالاها از طریق راه زمینی به مقصد خارجی مناسب است.
اینکوترمز DEQ
اینکوترمز DEQ مخفف Delivered Ex Quay معنی تحویل در اسکله را می‌دهد. در این قرارداد، فروشنده وظیفه دارد کالا را پس از ترخیص برای ورود در اسکله مقصد تعیین شده، در اختیار خریدار قرار دهد. تمامی مسئولیت‌ها و هزینه‌ها، مانند عوارض، مالیات و.. در این ترم تحویل به‌عهده فروشنده است.
اینکوترمز DDP
در اینکوترمزDDP، بیشترین مسئولیت برعهده فروشنده است. مخفف Delivered Duty Paid به معنای تحویل کالا به انبار خریدار است. فروشنده موظف است که بار را تا انبار خریدار برساند اما هیچ وظیفه‌ای در قبال تخیله آن ندارد. ولی در هرصورت مسئولیت‌ها و هزینه‌ها تا زمان رسیدن کالا به مقصد برعهده فروشنده است.
اینکوترمز DAP
اینکوترمز DAP مخفف Delivered At Place و به معنای تحویل در محل است. در این مورد فروشنده کالا را برای صادرات ترخیص می‌کند، اما هیچ مسئولیتی در قبال پرداخت هزینه‌های واردات کالا به کشور مقصد ندارد. در این قرارداد اینکوترمز پس از تحویل کالا، مالکیت، ریسک و هزینه‌ها (ترخیص کالا از گمرک و تمام حقوق ورودی) به خریدار منتقل می‌شود.
اینکوترمز DPU
اینکوترمز DPU تحویل مخفف Delivered at Place Unloaded به معنی تحویل کالا در مقصد به شکل تخلیه است. در این مورد فروشنده هنگامی‌که بار را به شخص خریداردر محل مشخص شده تحویل داد؛ مسئولیت‌ها و هزینه‌ها نیز به او منتقل می‌شوند.
اینکوترمز DDU
اینکوترمز DDU مخفف Delivered Duty Unpaid به معنای تحویل در مقصد بدون پرداخت است. در این شرایط تا زمان تحویل کالا، در محل تعیین شده در کشور مقصد، فروشنده مسئولیت‌ها را برعهده دارد. درواقع عهده‌دار تمام هزینه‌ها و ریسک‌های مرتبط با تحویل کالا تا زمان انتقال به مقصد (به استثنای هزینه‌های گمرکی در کشور مقصد) فروشنده است.
اینکوترمزCIP
اینکوترمز CIP مخفف Carriage and Insurance Paid To و به معنای پرداخت كرایه حمل و بیمه كالا تا مقصد است. در این شرایط تا زمان تحویل کالا به مقصد، فروشنذه مسئولیت‌ها را می‌پذیرد. این مسئولیت‌ها شامل هزینه‌ها و ریسک‌های مربوط به حمل و نقل از محل تعیین شده تا محل مقصد، و همچنین هزینه‌های بیمه کالا تا مقصد است.
اینکوترمز CIF
اینکوترمز CIF تحویل مخفف Cost, Insurance and Freight به‌معنی هزینه، بیمه کرایه حمل تا مقصد است. پس از بارگیری کالا از روی نرده کشتی، مسئولیت فروشنده تمام می‌شود. در این مورد هزینه حمل و بیمه، همچنین عقد قرارداد حمل و بیمه به‌عهده فروشنده است.
اینکوترمز DES
اینکوترمز DES مخفف Delivered Ex Ship به‌معنی تحویل در عرشه کشتی است. در این ترم تحویل، فروشنده کالا را در عرشه به خریدار تحویل می‌دهد. به‌عبارتی تمام اقدام‌ها و هزینه‌ها برای واردکردن کالا به بندر برعهده خریدار است.
اینکوترمز DAT
اینکوترمز DAT مخفف Delivered At Terminal است. این اصطلاح به‌طور کلی در سال 2020 به اینکوترمز DPU که پیش‌تر توضیح دادیم، تغییر یافت.
اینکوترمز EXW
اینکوترمز EWX مخفف Ex Work و به معنی تحویل در انبار تأمین‌کننده است. این ترم تحویل تنها قاعده گروه e است که همان‌‌طور که گفتیم طبق آن، خریدار و فروشنده توافق می‌کنند هزینه حمل و نقل و بیمه را خریدار پرداخت کند، در صورتی‌که ارسال کالا تا مقصد به‌عهده فروشنده باشد.
اینکوترمز FOB
اینکوترمز FOB عبارت مخفف Free On Board و به‌معنی تحویل کالا روی عرشه کشتی است. در این اصطلاح اینکوترم، زمانی‌که فروشنده کالا را از کشتی خارج کند، مسئولیت‌های تمام می‌شوند. در این شرایط هزینه حمل و بیمه را خریدار باید پرداخت کند. همچنین عقد قرارداد حمل از بندر تحویل بیمه و بازرسی به‌عهده او است.
اینکوترمز FAS
اینکوترمز FAS مخفف Free Alongside Ship است. طبق این قرارداد اینکوترمز، کالا کنار عرشه کشتی در مبدأ تحویل داده می‌شود. کنار کشتی در بندر، مسئولیت از دوش فروشنده برداشته می‌شود. در این مورد هزینه حمل و بیمه، همچنین عقد قراردادها و بازرسی برعهده خریدار است.
اینکوترمز FCA
اینکوترمز FCA مخفف Free Carrier است. در این روش محل تحویل کالا کشور فروشنده است. درواقع مسئولیت بارگیری با خریدار بوده و در محل بارگیری ریسک‌های فروشنده به پایان می‌رسد. در این شرایط، هزینه‌ها و عقد قراردادها با خریدار است.
اینکوترمز CPT
اینکوترمز CPT مخففCarriage Paid To و به معنی تحویل با پرداخت کرایه تا مقصد است. در این روش، فروشنده وظیفه دارد امور ترخیص، حمل و نقل و بارگیری را انجام دهد و هزینه حمل تا کشور مقصد را نیز بپردازد. مسئولیت فروشنده، زمانی‌که محموله را به اولین حمل‌کننده تحویل دهد؛ پایان می‌یابد.
اینکوترمز براساس مقررات دولتی
قوانین دولتی در کشورهای مختلف ممکن است به‌شکلی باشند که هزینه عوارض کالا برخلاف قوانین ترم‌های تحویل محاسبه شود. برای مثال، در هند، عوارض بر اساس CIF و در آفریقای جنوبی، عوارض بر اساس FOB محاسبه می‌شوند. بنابراین، باید با دقت ویژه به مقررات دولتی توجه کنید تا مطمئن شوید، تمامی بندها برای دو طرف براساس مقررات دولتی روشن شده‌اند.
این مقررات در تعهدات فروشنده و خریدار با قوانین ایران منافاتی ندارد. دولت، اصطلاحات اینکوترمز را، تنها به‌عنوان روش‌هایی برای تسهیل معاملات بین‌المللی می‌شناسد. برای مثال، اینکوترمز شامل قوانین و مقرراتی است که در قوانین ایران وجود ندارند، اما در معاملات به عنوان عرف مورد قبول هستند. ایران این نکات را به‌عنوان بخشی از معاملات بین‌المللی مورد تأیید قرار می‌دهد.
با توجه به موارد گفته شده، می‌توان نتیجه گرفت که قانون ایران و ترمها با هم تناقضی ندارند. در واقع اینکوترمز به زبان ساده، ابزاری مؤثر برای آسودگی دو طرف معامله، توسط قوانین کشور شناخته شده است.
تفاوت بین اینکوترمز 2010 و اینکوترمز 2020
در سال 2020 به‌منظور بهبود شفافیت، اتاق بازرگانی اصلاحاتی را در اینکوترمز انجام داد. برخی از موارد را اضافه کردند و بعضی را تغییر دادند. در ادامه به‌طور دقیق به این تغییرات اشاره کرده‌ایم.
تغییر قوانین بارنامه داخلی در FCA
در 2010، FOB برای حمل و نقل از کانتینر استفاده می‌کردند. اما این حالت یک مشکلی داشت؛ زمان رسیدن کانتینر به بندر صادراتی، فروشنده دیگر هیچ مسئولیتی نداشت، در حالی‌که تمام خطرات و هزینه‌ها بر عهده او بود.
اما در اینکوترمز 2020، امکان دریافت بارنامه به فروشنده داده شد، تا از خطراتی مانند لغو حمل و نقل‌های پیش‌بینی نشده جلوگیری کند.
ذکر دقیق‌تر هزینه‌ها
فهرست هزینه‌های 2010، برای هر موردی را جداگانه بیان کرده بودند. در نسخه جدید نیز همین‌طور است، ولی علاوه‌بر این، به‌طور مشخص بخش A9 را برای فروشنده و B9 را برای خریدار مطرح کردند.
تغییر بیمه در CIP و CIF
در سال 2010 فروشنده باید بیمه را تهیه می‌کرد و حق بیمه قابل پرداخت، حداقل بود. در اینکوترمز 2020،CIF همان ملزومات بیمه در 2010 را دارد؛ ولی CIP بیمه اجباری با حداکثر تعهدات را شامل می‌شود.
استفاده از حمل و نقل شخصی در FCA ،DAP ،DPU و DDP
طی موارد ذکر شده در بالا، در اینکوترمز 2020، می‌توانید قراردادی ایجاد کنید تا برای حمل و نقل از وسایل شخصی استفاده کنید.
در نظر گرفتن الزامات ایمنی
در اینکوترمز 2020، به دلیل اهمیت بیشتر الزامات ایمنی در حمل و نقل، موارد مربوط به ایمنی به‌طور صریح به تعهد‌ها و هزینه‌ها اضافه شده است.
تغییر DAT به DPU
DAT به‌معنی تحویل در ترمینال است که با تغییر آن به عبارت DPU، دو طرف می‌توانند تحویل را در هر جای دیگری انجام دهند.
نکات توضیحی برای کاربران
در سال 2010 پس از انتشار قوانین اینکوترم، به‌دلیل ابهامات موجود، اتاق بازرگانی یک کتاب راهنما برای اینکوترمز نیز ارائه داد. در سال 2020 توضیحات را واضح‌تر کرد و تمامی ابهامات را برطرف کرد.
بررسی آخرین اینکوترمز موجود
در این بخش آخرین اینکوترمز موجود را، توسط یک جدول مورد بررسی قرار داده‌ایم:
نحوه استفاده از قوانین و قواعد اینکوترمز موجود
مواردی مطرح هستند که در به‌کار بردن اینکوترمز در معاملات خود باید به آنها توجه کنید، این نکات به‌شرح زیر هستند:
- همیشه درباره آخرین نسخه اينكوترمز، اطلاعات کامل داشته باشید، در همه قراردادهای واردات و صادرات این قواعد یکسان هستند و لازم است که به‌طور کامل در معاملات لحاظ شوند.
- استفاده از قاعده مورد نظر دو طرف، به‌طور واضح باید مشخص شود و در قرارداد لحاظ شود، به‌عبارت دیگر ترم توافق شده بین معامله‌گران، لازم است نام برده شود.
- دیگر نکته‌ای که باید به آن دقت داشته باشید، مشخص کردن نام مکانی است که کالا در آن‌جا به خریدار تحویل داده می‌شود. رعایت این مهم از ضروری‌ترین موارد است.
سوالات متداول:
اینکوترمز شامل چه موارد در معاملات می‌شود؟
اینکوترمز مسائلی مانند، ترخیص کالا، صدور و ورود، محل تحویل، مسئولیت‌های مربوط به بیمه، حمل و نقل و بستن قرارداد را شامل می‌شود.
آیا امکان استفاده از نسخه‌های قدیمی اینکوترمز وجود دارد؟
بله، استفاده از نسخه‌های قدیمی اینکوترمز براساس توافقات خریدار و فروشنده صورت می‌گیرد. اما در مواردی که به نسخه جدید مربوط است ممکن است دچار مشکل شوند. بنابراین، توصیه می‌‌کنیم که پیش از استفاده از نسخه‌های قدیمی‌تر، مقررات و قوانین مربوط را به دقت بررسی کنید. درضمن لازم است نسخه انتخابی را در قرارداد ذکر کنید.
در ایران از کدام مقررات اینکوترمز بیشتر استفاده می‌شود؟
در ایران ترم‌های EXW, FOB, CFR,CPT, DDP بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرند.
اینکوترمز برای بیمه چه تصمیمی می‌گیرد؟
اینکوترمز به‌طور کلی درباره بیمه سکوت کرده است و تصمیم‌گیری در این مورد را برعهده معامله‌گران گذاشته است. ولی در دو ترم CIP و CIF فروشنده مسئول تهیه بیمه باربری است و پس از تحویل کالا به متصدی حمل، ریسک او پایان می‌یابد.
آیا می‌توان در یک ترم اینکوترمز تغییراتی ایجاد کرد یا آن را با توجه به شرایط حمل سفارشی سازی کرد؟
بله، می‌توانید کلمه یا توضیحی خاص را به قاعده مربوط اضافه کنید تا مفهوم مورد نظر از آن دریافت شود. برای مثال در ترم EXW فروشنده مسئولیت بارگیری کالا را ندارد ولی در ترم EXW Loaded این مسئولیت برعهده فروشنده است.
قواعد اينكوترمز در مورد امنیت محموله در فرآیند حمل چه می‌گوید؟
بعد از حادثه 11 سپتامبر، امنیت حمل و نقل کالاها اهمیت بالایی یافت. مرتبط ترین چارچوب ایمنی در خصوص حمل کالا قوانین بین‌المللی ایمنی کشتی و دریا (International Ship and Port Security Code) است که اصلاحیه و تکمیل شده کنوانسیون امنیت زندگی در دریا (SOLAS) است.
مسئولیت امنیت به‌عهده افراد تعیین شده در کشتی و در بندرگاه‌ها است. متصدیان حمل به‌طور معمول هزینه‌هایی را تحت عنوان هزینه ISPS مشخص می‌کنند. پرداخت آن به‌عهده طرفی از قرارداد است که مسئول بستن قرارداد با متصدی حمل نیز است.
